Van werknemer naar ondernemer
Van werknemer naar ondernemer.
Na 4 jaar te hebben gestudeerd in Groningen verhuisde ik terug naar Zwolle en begon ik te werken bij een grote Corporate. Als 21-jarige koos ik er voor om te starten met werken ipv door te gaan. Het was namelijk crisis en ik bedacht mij dat het na nog een keer 4 jaar studeren waarschijnlijk nog moeilijker zou zijn om een baan te vinden. Ik ben een studie begonnen met het idee bij een groot bedrijf aan het werk te gaan, om vervolgens door te groeien naar de top en veel geld te verdienen.
De eerste paar jaar was dat een goede drijfveer, ik werkte hard, deed mijn best en dat wierp z'n vruchten af, want ik groeide daadwerkelijk door. Waardoor ik op een gegeven moment werd gevraagd voor een belangrijke functie. Deze functie had wel als vereiste dat ik een WO studie zou doen (toch nodig haha). Deze baan stond bekend om het harde werken en eigenlijk te veel werk in te weinig tijd, maar wel veel invloed. Ik begon het benauwd te krijgen, maar voelde me ook gevleid dat ik hiervoor gevraagd werd.
Ik ging op zoek naar verschillende universitaire studies. Eigenlijk sloot niets aan op mijn wensen en had ik het moeilijk met het maken van een keuze. "Maar Marlous, wat nou als je deze baan NIET doet? Wat voel je dan?", vroeg een vriendin aan mij. Wat ik voelde was opluchting, geen stress. Niet alleen dat , ik voelde ook een verlichting. De drijfveer die mij blijkbaar altijd koers gaf was verdwenen: doorgroeien, méér geld verdienen en het vleiende gevoel om gevraagd te worden voor functies.
Na 6 jaar te hebben gewerkt op basis van die motivatie vroeg ik mij af "Voor wie doe ik dit eigenlijk?". Als ik het niet voor mezelf doe, waarom zou ik het dan voor een ander doen? Wat kan mij het nou schelen als ik later in de top zit, maar werk doe waar ik eigenlijk helemaal niet mee geassocieerd wil worden? Het gevoel dat ik daarna had was een soort leegte, helaas. Je zal misschien denken "Wow Marlous, wat een duidelijk inzicht heb je gehad en wat goed!", maar het tegenovergestelde gebeurde. Ik wist namelijk niet wat ik moest doen met mijn leven op dat moment.
Uiteraard bleef ik daar werken, maar ik merkte dat ik niet meer het plezier had in werken zoals ik dat altijd had gehad. Ik hoefde niet meer door te groeien, maar ik wilde iets doen waar ik blijf van werd... Maar wát is dat dan?! Ik merkte dat ik zelfs geirriteerd raakte op de werkvloer en tot 2 keer toe in een discussie kwam met collega's (waar ik achteraf mijn excuses voor heb aangeboden). Dat was voor mij een signaal dat het klaar was, tijd om iets anders te zoeken.
Ik zocht dit toen nog op een veilig plek, ik ging namelijk naar een ander onderdeel van die grote corporate, maar wel in een andere stad. Nieuwe baas, nieuwe plek, new me. Dacht ik. Helaas was ik ook daar niet op m'n plek. Ik had geen goede match met mijn nieuwe baas en ook kon ik m'n draai niet vinden in de functie. Ik ging met tegenzin naar m'n werk. Weer een teken.
Ondertussen was ik al wel begonnen met fotograferen. Ik had een beginnerscamera gekocht. Mijn eerste fotoshoot was met een vriendin in het bos en ik vond het geweldig. Ik deed het vaker en liet meer zien, maar ook via via kwamen er verzoeken op mij af. Doodeng en tegelijkertijd heel leuk! Het liep dus wel, maar ik kon er mijn brood nog niet mee verdienen.
Toch besloot ik op mijn werk de knoop door te hakken. Samen kozen we voor een vaststellingsovereenkomst (wederzijdese opzegging) en ging ik voor het ondernemerschap - here goes nothing en we zien wel waar het schip strand.
Inmiddels zijn we 4 jaar verder, ben ik fulltime ondernemer en verdien ik geld met fotograferen, content maken en het adviseren van ondernemers op het gebied van zichtbaarheid. Wat ik hier van heb geleerd is dat het echt wel even kan duren voordat je doorhebt dat je wordt meegezogen in je eigen overtuigingen. Ik moest studeren en aan het werk bij een corporate, omdat ik dit zag bij mijn vader en mijn zus. Dat was mijn overtuiging, totdat ik zag dat ik dit alleen maar deed om bevestiging van anderen te krijgen. Het was vanaf toen even zoeken. Door terug te gaan naar mijn verleden en mijn jeugd, kwam ik erachter dat ik altijd al creatief ben geweest. Ik geloof er oprecht in dat je als kind al je kern hebt gevonden. Dus wat deed jij vroeger het liefst? Denk aan buitenspelen, tekenen, opruimen, spelen in je keukentje.. noem maar op. Waar werd jij gelukkig van en doe je dat nog steeds in je dagelijks leven?
Misschien herken je jezelf in dit verhaal of wil je ook graag de stap maken naar het ondernemerschap? Stuur me een berichtje via DM instagram en dan praten we daar verder!
